Boottocht naar St. Naum

Nadat we gisteren een lekkere rustige dag hebben gehad zijn we vandaag weer wat gaan doen. We zijn met een boot naar de andere kant van het meer gevaren. Daar is het plaatsje St. Naum gevestigd, genoemd naar één van de twee belangrijkste priesters die hier geleefd hebben. We moesten ons rond een uur of elf melden in de haven van Ohrid om met de boot mee te kunnen. Een aantal dagen geleden hadden we op de pier gesproken met één van de schippers die naar St. Naum vaart. Hij vertelde dat er boottripjes speciaal voor Nederlanders waren op maandag, woensdag en vrijdag. Toen we dit hoorden wisten we meteen dat we dit absoluut niet wilden en besloten om dan maar op dinsdag te gaan,een dag niet speciaal voor Nederlanders.

De boottocht was ongeveer 30 kilometer om naar de andere kant van het meer te komen en in tijd was dit net iets langer dan een uur. Tijdens de tocht kwamen we ook langs de plek waar we gisteren op het strand hadden gelegen.

Zoals gezegd, kwamen we na iets meer dan een uur aan in St. Naum. We zagen dat er een kerk was en een groot strand. Verder stonden er vooral heel veel stalletjes die souvenirs verkochten. We besloten om een stukje te gaan lopen om te kijken wat er nog meer te doen was. Er bleek een restaurant te zijn met een. Hele mooie tuin aan het water. Dit zag er echt prachtig uit. Omdat we vanmorgen een beetje moesten haasten om onze boot te halen, hadden we nog niets gedronken. We besloten om dan maar iets te gaan drinken in de mooie tuin van het restaurant om ons vochtgehalte weer een beetje op pijl te brengen.

We hadden in onze reisgids van Macedonië gelezen dat er in St. Naum bronnen waren die ervoor zorgden dat het meer van Ohrid ververst wordt met nieuw water. Er zouden boottochtjes zijn vanuit St. Naum om deze bronnen te kunnen bekijken. Nu bleken deze boottochten te starten in de tuin van. Het restaurant waar wij zaten. We zijn na onze drankjes dus meteen aan boord gestapt om deze bronnen te kunnen zien. Omdat dit een beschermd natuurgebied is, hadden we geen motorboot maar een schipper die ons met peddels vooruit bewoog en dat met 35 graden.

Wat we te zien kregen was echt geweldig. Dit was het mooiste natuurverschijnsel wat ik ooit heb gezien. We vaarden door een soort moerasgebied wat wel een klein beetje weg had van de Everglades maar zonder alligators. Onze schipper annex gids kon ook veel vertellen over hetgeen wat we zagen. Het water waar we doorheen vaarden had een constante temperatuur van 14 graden, ongeacht welk seizoen in het jaar. Het water was nog helderder dan het water van het meer van Ohrid. Het was er drieeneenhalve meter diep maar door de helderheid leek het wel een laagje water van 20 centimeter. Het was bizar om te voelen hoe koud het water wel niet was terwijl het zo bloedheet was vandaag. Op de bodem groeide ook heel veel waterplanten die veel zuurstof aanmaakte. Daardoor zag je op veel plekken kleine bubbeltje omhoog komen waardoor het net leek of het regende om ons heen en er druppeltjes in het water vielen.
Door de helderheid van het water kon je ook mooi zien waar het water uit de grond omhoog kwam. Dit was een heel mooi gezicht.

Onze gids vertelde dat het water dat hier uit de grond kwam zich niet vermengde met het water uit het meer, waar het uiteindelijk heenliep. Dit water was namelijk zwaarder dan het water dat zich in het meer bevond (door het temperatuurverschil denk ik) en bleef op de bodem van het meer en stroomde zo naar een rivier in Struga, een plaatsje naast Ohrid en dus 30 kilometer verder aan de andere kant van het meer. Volgens de gids zou je dit vanuit de lucht goed kunnen zien. Naast dat je het water unit de grond kon zien komen, zag je het water ook aan de zijkanten verschijnen. Volgens de gids werd het water waar we in vaarden binnen vier uur ververst met nieuw water.
Naast de waterbronnen waren er ook nog bronnen waar pure calcium uitkwam. Omdat dit nog zwaarder was dan het water waar w ons in bevonden, zag je dit mooi op de bodem liggen. Dit zag er echt heel mooi uit om een soort witte drab uit de grond omhoog te zien komen.

Het water kwam natuurlijk niet zomaar ergens vandaan. Het water wat uit de grond omhoog komt is afkomstig uit het Prespa meer wat aan de andere kant van de aanwezige bergen ligt. Dit meer ligt op ongeveer 900 meter hoogte en het meer van Ohrid op ongeveer 450 meters hoogte. Het water loopt op één of andere manier door de bergen heen en komt dan hier weer omhoog. Hoe het precies werkt is tot op heden niet duidelijk.

Door de bergen, het calcium en de waterplanten zou dit ook één van de schoonste natuurlijke waterbronnen zijn. Ik moest dit natuurlijk even proeven en het water was echt heerlijk. De gehele boottocht bleef ik kleine slokje uit het water nemen. Het was jammer dat we geen lege fles bij ons hadden.

Naast het water bevonden zich hier ook nog speciale dieren. Door de lage temperatuur konden er geen vissen zwemmen maar wel schildpadden en zogenaamde duikeenden. Dat waren echt de schattigste eendjes die we ooit gezien hadden. Ze waren namelijk net zo groot als de pulletjes van de eenden bij ons. Ze konden ongeveer vijf minuten onder water blijven als ze bang waren, wat helaas gebeurde als we te dichtbij kwamen.

Ook waren er nog bijzondere libellen. Deze hadden een hele mooie, bijna lichtgevende, blauwe kleur. Deze libellen leefden alleen niet langer dan een dag. Wat ook bijzonder aan deze beesten was dat de mannetjes de kinderen baarden. Dit gaat alleen iets anders dan bij ons mensen. Het vrouwtje stopt namelijk de bevruchte eitjes in het mannetje en gaat daarna dood. De eitjes gaan open in het mannetje waarna hij ook sterft.

Helaas waren we na een half uur terug bij het restaurant en zat dit bijzondere tochtje er op. Omdat we er nu toch waren besloten we hier meteen maar te gaan lunchen (erg slimme plek voor een restaurant). Na de lunch zijn we de kerk gaan bekijken van St. Naum. Het was weer een erg mooie kerk met mooie Byzantijnse schilderingen op de muur en het plafond. Hier hebben we er tijdens onze reis wel al meerdere van gezien maar het blijft indrukwekkend om deze schilderingen te zien die bijna 1000 jaar oud zijn.

Tijdens ons tochtje op de boot zagen we ook nog een kerkje. De gids vertelde dat dit kerkje om een bron heen gebouwd was. Als je water uit deze bron zou drinken zou dit helpen met problemen om zwanger te raken. Even voor de duidelijkheid, we denken nog niet aan kinderen en zijn daar ook absoluut niet mee bezig maar het leek ons wel leuk om dit kerkje te bezoeken. Zeker omdat je niet zomaar bij dit kerkje kon komen maar er wel een stukje voor moest lopen door het bos. We zijn dus lekker alle andere toeristen ontsnapt door naar dit kerkje te gaan.
We hebben hier wel wat t de bron in het midden van de kerk gedronken want je weet nooit waar het goed voor is in de toekomst.

Hierna zijn we teruggelopen naar het strandjes van St. Naum om nog even bij de stalletjes met souvenirs te kijken. Daarna moesten we weer terug naar onze boot om terug te varen naar Ohrid. Rond 18:00 uur hebben we daar weer aangemeerd.

We besloten maar meteente gaan eten in de stad en zijn naar een restaurantje gegaan waar we al eerder hadden gegeten en wat ons goed was bevallen. Omdat Macedonië toch echt een wijnland is en wij de wijntoer te duur vonden (€ 168 pp) besloten we het er nu maar eens van te nemen en hebben twee flessen wijn gedronken bij het eten. We hebben van 18:00 uur tot 22:00 uur gegeten op het terras en van de lekkere wijn genoten.

Omdat het een lange dag was geweest, we de wijn begonnen te voelen en we natuurlijk nog dit stukje moesten typen zijn we teruggegaan. Het was een heerlijk ontspannen dag waar we een keer niet hoefden te klimmen en te klauteren maar toch veel hebben gezien. Voor morgen hebben we nog geen plannen. We gaan in ieder geval geen wekker zetten.

Vanwege het late tijdstip komen de foto's van vandaag ook morgen. Nu eerst slapen.

Groeten Sanne en Jochem